Psychoterapia to proces, który może trwać kilka miesięcy lub nawet kilka lat. Ważne w niej jest każde pojedyncze spotkanie, przy czym dobry początek i koniec terapii odgrywają w niej bardzo dużą rolę.
Kto wyobraża sobie, że wszystkie owoce dojrzewają w tym samym czasie co poziomki, nic nie wie o winogronach.
Paracelsus
Ile twa psychoterapia?
Psychoterapia to proces przebiegający w czasie, na który składa się szereg regularnych spotkań układających się w etapy. Bardzo często pojawiającym się pytaniem jest to, jak długo trwa psychoterapia. To bardzo dobre pytanie, bo pozwala przygotować się i oszacować czas, który będzie potrzebny do wprowadzenia zmian w naszym życiu. Czas trwania psychoterapii jest uzależniony od jej rodzaju. Psychoterapia krótkoterminowa oraz interwencja kryzysowa trwają kilka miesięcy, psychoterapia długoterminowa – powyżej roku. Średni czas trwania terapii długoterminowej to 2-3 lata.
Nasuwa się pytanie: dlaczego tak długo? Wynika to ze specyfiki pracy wglądowej, która polega na uświadamianiu sobie wypracowanych dawno temu schematów myślenia, przeżywania i reagowania, odkrywaniu potrzeb, które za nimi stoją, a także znajdowaniu nowych, bardziej adaptacyjnych sposobów radzenia sobie. To wszystko wymaga czasu. Psychologiczne mechanizmy, które stosujemy, powstawały zazwyczaj latami i – aby je trwale zmienić i zintegrować tę zmianę – potrzebujemy przejść przez cały proces w swoim rytmie i tempie.
Rozpoczęcie psychoterapii
Pierwszych kilka spotkań z psychoterapeutą ma zazwyczaj charakter konsultacji, czyli sesji mających na celu zebranie określonych informacji i wyznaczenie dalszego kierunku działań. Terapeuta na początku wspólnej drogi potrzebuje zorientować się, co sprowadza klienta do gabinetu, z jakimi trudnościami się zmaga, jak wpływają one na jego samopoczucie i relacje, a także czego oczekuje od terapii, jaką zmianę chciałby osiągnąć po jej ukończeniu.
Na podstawie takiego wywiadu psychoterapeuta może określić najlepszą dla klienta formę pomocy. Możliwości jest kilka: psychoterapia indywidualna długoterminowa, interwencja kryzysowa, psychoterapia grupowa albo terapia par. Może także zasugerować konsultację z lekarzem.
Pierwsze spotkania to również czas dla klienta, w którym może przekonać się, jak czuje się z konkretnym terapeutą, czy potrafi się przed nim otworzyć i czy widzi w nim odpowiedniego dla siebie partnera w terapii. Pomóc mu w tym mogą pytania kierowane do terapeuty, a dotyczące samej terapii, zasad współpracy, kwalifikacji zawodowych psychoterapeuty i uczestniczenia przez niego w superwizji.
Zakończenie psychoterapii
Psychoterapia indywidualna to proces, dlatego jej zakończenie jest równie ważne, jak decyzja o jej rozpoczęciu. Zbyt często zdarza się, że w codziennym życiu nie dajemy sobie okazji do świadomego kończenia i żegnania się, kiedy to jest czas na wyrażenie wszystkich związanych z tym odczuć.
Na koniec procesu psychoterapii dobrze jest przeanalizować i podsumować całą wykonaną dotychczas pracę terapeutyczną. Głównym celem psychoterapii jest przecież poszerzanie świadomości i odnajdywanie nowych sposobów radzenia sobie. Dlatego możliwość podsumowania i domknięcia kluczowych wątków jest taka ważna.
Poświęcenie kilku ostatnich sesji z psychoterapeutą na podsumowanie sprawia, że nie tylko widzimy zmianę, ale także rozumiemy, jak ją osiągnęliśmy. To nasze wewnętrzne know-how powoduje, że dokonywanie w przyszłości kolejnych, już samodzielnych zmian będzie łatwiejsze.
